بررسی همراهی بین بیماری ندولار تیروئید با دو پلی مورفیسم در ژن گیرنده بتای استروژن در استان مرکزی

ندولهای تیرویید شایع اند بطوریکه 4–7% بزرگسالان یک ندول قابل لمس دارند و در 50-70% موارد در سونوگرافی با دقت بالا قابل تشخیص می باشد. ندول های تیروئیدی در زنان 4 برابر مردان بیش تر است. یافته های اپیدمیولوژیک و شواهد تجربی ضایعات تیروئید، پیشنهادکننده این است که هورمون های جنسی بخصوص استروژن ممکن است بر این غده و نئوپلاسم های آن اثر داشته باشند. هدف از این مطالعه بررسی ارتباط بین دو پلی مورفیسم 2987983rs و 1256049rs در ژن رسپتور استروژن بتا با بیماری ندولار تیروئید تعیین گردید. مواد و روش ها: در این مطالعه مورد شاهدی152 بیمار با ندول تیروئید و 158 فرد سالم که به بیمارستان امیرالمومنین (ع) شهر اراک-ایران ارجاع داده شده بودند، وارد مطالعه شدند.ژنوتیپ ها با استفاده از روش t-arms pcr مشخص و با استفاده از روش های آماری تجزیه تحلیل شد. نتایج:دراین تحقیق ارتباط معنی داری بین بیماری و پلی مورفیسم 2987983rs مشاهده شد (039/0p=)ولی اختلاف معنی داری بین بیماری و پلی مورفیسم 1256049rs مشاهده نشد (52/0p=). بحث و نتیجه گیری: با توجه به نتایج می توان پیشنهاد داد که از پلی مورفیسم 2987983rs به عنوان یک بیومارکر تشخیصی استفاده شود. از آنجا که این پلی مورفیسم در ناحیه پروموتر ژن واقع شده است احتمالا اثر این پلی مورفیسم از طریق کاهش سطح بیان ژن می باشد. با توجه به اینکه بررسی همراهی این دو پلی مورفیسم با بیماری ندولار تیروئید اولین مطالعه در سطح ایران و جهان می باشد پیشنهاد می شود در جمعیت های دیگر و در حجم نمونه بیشتر انجام شود.